TRAFFIK KLASSIK is een kamermuziekensemble opgericht in 2015 door cellist Michel Boulanger. De musici verdienden elk hun sporen in de meest befaamde ensembles uit de wereld van de historische uivoeringspraktijk. Ze onderscheiden zich door hun zin voor authenticiteit, hun nieuwsgierigheid en hun directe, ongedwongen communicatie met het publiek. Ze deinzen er niet voor terug nieuwe paden te bewandelen en op zoek te gaan naar vernieuwende concert-vormen.
De naam van het ensemble verwijst naar de dynamische 18 de eeuwse praktijk waarbij reizende componisten en musici vrij en creatief omgingen met eigen of andermans werk. Uit deze traffiek ontstond een boeiend maar onderbelicht repertoire van bewerkingen en transcripties waar Traffik Klassik graag uit put.
Ondergewaardeerde kamermuziek uit de 18de en 19de eeuw krijgt een plaats naast bekende meesterwerken. Die dialoog vertaalt zich in eigenzinnige concertprogramma’s die zowel kenners als een breder publiek kunnen boeien.
TRAFFIK KLASSIK stelt gangbare en soms vastgeroeste concertpraktijken in vraag en probeert nieuwe vormen voor klassieke concerten uit. Het ensemble wil van de ivoren toren naar een inclusieve en een meer participerende concertpraktijk evolueren. Het treedt niet alleen op in het reguliere concertcircuit maar ook op minder evidente plekken en voor publiek dat minder vertrouwd is met klassieke muziek.
TRAFFIK KLASSIK realiseerde meerdere projecten en concerten samen met Ensemble WOLF, sopraan Lieselot De Wilde, sopraan Griet Degeyter, pianist Piet Kuijken en organist Bart Jacobs. Nieuwe samenwerkingen met gelijkgestemde musici en ensembles staan op stapel.
TRAFFIK KLASSIK beschouwt het herontdekken van “kleine meesters” als een ideale invalshoek om bredere en meer diverse groepen uit onze samenleving te betrekken bij klassieke concerten.
Musicoloog Eckhardt van der Hoogen: “Voor het begrip van historische periodes is de kennis van de zogenaamde “kleine meesters” van veel groter belang dan men meestal aanneemt. Ze zijn als de uitlopers van het hooggebergte, als reflectoren van grote intellectuele verworvenheden, als satellieten rondom een brandende zon. Ze leggen contact met het laagland, stemmen hoge scheppingsprincipes af op een begrijpbare golflengte en creëren een ruimte waarin de “normale” kunstminnaar zich kan terugvinden en waarin hij een actieve rol kan spelen.”
.
.